Literatura Filozoficzna

«Праўда і праўда — Il»
падзагаловак «Панятак - паняцце – ідэя...»

Жаль, літасць, каханне – гэта паняцці, якая прыпісваюцца ў адносінах Бог — чалавек... — Магчыма гэта «чыстыя паняцці».

Калі чалавек існуе ў Абсалютным Розуме, уяўляецца ў Панінтэлекце, складаецца ў Розумасвядомасці — тады чалавек з'яўляецца інтэлектуальным быццём — нібы духоўным. Хто калі не Бог ведае, якім чынам чалавек быў створаны і ствараецца «як бы» кожную секунду (- з дыферэнцыяламі або розніцамі). Жаль, літасць, каханне ў адносінах Бог- чалавек – гэта пэўная (навуковая) канвенцыя. Можа – калі «зямная рэчаіснасць» знаходзіцца ў Розумасвядомасці - нельга казаць пра афекты Бога да чалавека. Магчымае няма рацыянальных прадпасылак для пачуццяў ў лініі Бог - чалавек. Магчыма Госпад адносіцца да «зямной рэчаіснасці» не гэтак інструментальна, як руцінна. Напрыклад у медыцыне, падчас перыядычнага абследавання выконваюцца асноўныя аналізы — руцінныя

(- за кожным разам), a потым па меры неабходнасці – адмысловыя (дадатковыя). Магчыма, гэта дзейнасць (праца) Госпада – чыста разумовая – «Фараон і раб...» --красавік 1990 г.
У Госпада Бога ёсць права ствараць страшныя рэчы, напрыклад Бітва пры Вердэне, Сталінград, Дзікае поле — таму што гэта адбываецца толькі ў «Розумасвядомасці» «Стары Платон...» чэрвень 1989 r. (Іншыя — напрыклад. праказа, рак, СНІД). — Быць можа Госпад - добры — «мае шляхі – не вашымі шляхамі» — a «па пладах іх пазнаяце іх». («Госпад – Бог-змагар»). — Быць можа ў асобных выпадках, напр. у варыянце — Ісус Хрыстос існуе ў Госпада ўвага, інтэлектуальная праца. Набожная песня кажа, што Ісуса выглядалі 4 тысячы гадоў і пасля Ўнебаўшэсця прайшло амаль 1970 зямных гадоў. Таму гэты варыянт пераплятаецца праз гісторыю чалавека ўвесь час (згодна Юдэйскаму календару). — Калі ў Госпада вечнасць – гэта адно імгненне

(адна такая магчымасць) — гэты занятак Госпада — Ён ведае ўсё ( - у даслоўным значэнні Вечнасць і Ўсё) ( - таму што Госпад ведае пэўна, што будзе «на зямлі» нашмат загадзя) — спадзяецца на перапляценні варыянтаў (меандраў) — чыста інтэлектуальная праца — магчыма тут няма месца пачуццям. Калі чалавек – гэта праекцыяваная і ператрансфарміраваная ідэя (напрыклад, у вобразы) — у «Самасці», «як быццам бы цені» — напр. у фільме Курасавы (напр. «Стары Платон...» ) – гэта Госпад Бог можа зрабіць з чалавекам усё, што захоча — без, напрыклад, пачуцця віны. «-І ці ёсць сэрца» - для Госпада» — сакавік 1982 і можа юнацкі ўсклік « а можа перабольшвае...» — і гэта без знака пытання — колькі можна вынесці, «вытрымаць. — А было б лепш, каб быў знак пытання.
- Можна было б да гэтага артыкула дадаць яшчэ адзін падзагаловак: «Пра Госпада — Il".
- Як Вашая Святасць бачыце, няма ў гэтым тэксце нічога новага («Пра Госпада . — 82, «Стары Платон...» — '89, «Фараон и раб...» - '90).
Можа ўсё-такі варта было б выказаць гэта (вышэй пералічаны) змест.

Напісана: г. Познань, 26 лютага 1999

Анджэй Юзаф Ян Тэнчар

АБ ГОСПАДЗЕ

АНДЖЭЙ ТЭНЧАР     
першы друк Познань, 1989  07 - 20

          „АБ ГОСПАДЗЕ”
— сутнасць верша: 30-03-'82 г.

Раб разважанняў,

- Уносіць ў жыццё свае варыянты,

Уносіць ў жыццё ў сваіх варыянтах,

- А мы ў частковых Розумасвядомасцях.

Як у Свядомасці розуму квантах.

Уяўленая асоба,

«Мая» душа належыць да Бога.

Мадыфікацыя або эвалюцыя.

Гэта як у юнака палюцыя.

Быццё гэта жыццяздольнае або бясконцае?

І ці народжана некім гэтае Быццё?

- І ці ёсць у яго сэрца?

- А можа перабольшвае

І падвойная свядомасць,

Свае планы змяняе?

Тут трэба яшчэ дадаць:

Я ёсць, або я ведаю, што я ёсць,

Бачу – або ведаю, што бачу

І сваёй «свядомасці розуму»,

«Саромлюся» перад Богам.
   

Анджэй Юзэф Ян Тэнчар

ДрукOPGKP-h 274 F - 1000

Анджэй Тэнчар                                                            Познань,1990-04-22
                                          
                                             * «Фараон і раб»

- Падчас чытання Першага ліста святога Пятра можна прачытаць: І «верачы, цешыцеся радасцю, …дасягаючы вераю вашаю выратавання душ» вашых...
- Падчас учорашняй тэлевізійнай трансляцыі з Паломніцтва нашага Папы, Яго Святасці Яна Паўла II ў Чэхаславакію, былі паказаны натоўпы людзей: манашак, простых людзей, іншых...
- Яны глядзелі на Папу як на Бога. – Хіба гэта не перабольшанне?...
Госпад – Бог: Нябёсаў, зямлі і чалавека ўсталёўвае « на зямлі» свае варыянты...
- Часам – а бачна па ТБ натоўп – калі чалавек траціць надзею і мэту – можа паступіць як мужык-раб з «Фараона» - Баляслава Пруса. – Таму калі пасля шматгадовай працы ім быў ужо амаль выкапаны канал для абваднення – завошта ён павінен быў атрымаць «вольную», салдаты на загад Рамзеса засыпалі траншэю – каб той мог прайсці далей. Тады раб павесіўся...
— Міністр – гэта першы слуга, які выконвае волю Бога – Яго патрэбы і загады. Гэтыя патрэбы і загады ў дачыненні Царквы – гэта гэтыя мільёны...
— Таму што Царква па «прыродзе сваёй» заклікана, каб абвяшчаць Добрую вестку: убогім духам, бедным, тым, хто церпіць і пакутуе...
А тыя мільёны, тыя натоўпы? – Гэта напэўна, праявы – ці існуюць яны аб'ектыўна? – велізарная колькасць інтэлектуальных здольнасцяў Бога, яе інтэлектуальнага патэнцыялу, выяўленага ў колькасці людзей, дасягненнях Навукі і Мастацтва і іх перапляценні...
— У філасофіі існуе паняцце непераадольнасці «уласнага я».
— Напэўна праз няведанне, праз адсутнасць уяўлення з'явіліся вогнішчы з «вядзьмаркамі», рэлігійныя войны і рэзі (напр. Варфаламееўская ноч) і падзеі «нашага» стагоддзя).
— З-за недасведчанасці, праз адсутнасць паняцця, разумення – але Госпад так хацеў...
Манашка – гэта не кардынал...
— Але ж ніхто з людзей не з'яўляецца «Альфай і Амегай»...
- A разнастайнасць варыянтаў у Госпада – велізарнае...
Гэта ж Бог...
— Таму, чэрпаючы, з польскай народнай культуры давайце будзем талеранцыйнымі, і не будзем забіваць толькі таму, што нехта – іншы, што ягоныя паводзіны не адпавядаюць нашай пазіцыі, што ён у нечым адрозніваецца...
- Бо напэўна ўсе зямныя варыянты дадзеныя ад Бога і ў Бога - Розумасвядомасці...
— А іх шмат – Таму што гэта Бог...
— Чарлз Дарвін сказаў: «Наш Бог не быў лянотным Богам»...
— Калі «зямная рэчаіснасць» заключаецца ў Розумасвядомасці, тады ў Бога ёсць права забіваць, напр.: у канцэнтрацыйных лагерах – гэта ж толькі выдумка, яркія праявы інтэлекту, як быццам бы «вобразы з цвёрдасцю'... у Самасці - у Яго.
Толькі што зрабіць з цярпеннем...
                                                              Анджэй Юзаф Ян Тэнчар.
• Тэкст на канве ліста да Прэзідэнта СССР Міхала Сяргеевіча Гарбачова.

Анджэй Тэнчар                                                    Познань, 29-12-1991 г.

                  «Хто? - што? – гэта Бог...»

З'явілася праблема ўяўлення «сабе» Бога...

Няўжо Бог – гэта стары з барадой, які трымае рукамі зямлю? -

- Ці Бог з'яўляецца Асобай?
У маёй канцэпцыі – пра гэта магчыма высокашаноўныя чытачы ўжо прачыталі ў «маіх» творах – што «зямная рэчаіснасць» разыгрываецца ў Розумасвядомасці – г. зн. у Богу, або ў Бога, што цывілізацыя з'яўляецца эфемерыдай – якая складаецца ў Сама-свядомым Быцці, Вялікім або Сама-свядомым Богу, атрыбутам якога з'яўляюцца станы Сама-Бог не з'яўляецца Богам-Асобай…Паняцці, акрэсленні – на зямлі, ісцінамі, свядомымі фактамі: або суб'ектыўнымі – для Бога, або аб'ектыўна-суб'ектыўнымі, і калі яны не дадзены Богу, тады засноўваюцца на сістэме:

перадумова - тэза: калі сустракаецца гэта – тады адбываецца гэта (дакладныя, прыродазнаўчыя навукі)...
Вызначэнні «у чалавека» адбываюцца ад Бога, як уяўленні, або напрыклад пачуццё прыгажосці - формы, колеры, музыка або ж феномен – на зямлі – якім з'яўляецца каханне....
- Так што, уяўленні або перакананні адбываюцца ад Бога. У гэтай оптыцы – згодна сучаснай фізіцы – магнітныя або электрамагнітныя палі, электрычны ток, біятокі з'яўляюцца матэрыяльнымі.
Мяне вучылі, што чалавек адораны «Душой». Раней меркавалі, што «чалавечая» думка з'яўляецца духоўнай – а цяпер ў аспекце Сучасных навук: фізікі, хіміі, біялогіі – амаль усё можна мераць, зарэгістраваць, скласці ў формулу або лічбы, а «чалавечая» думка паўстае біятокам, якая плыве ў выніку розніцы патэнцыялаў паміж прасторамі з рознай інтэнсіўнасцю, напрыклад, электралітаў, з'яўляецца біятокам з меншай або большай інтэнсіўнасцю – якую можна мераць або зарэгістраваць; аднак, застаецца феномен свядомасці...
З навукі, якой з'яўляецца фізіка, а таксама хімія і біялогія, мы ведаем, што зменнае магнітнае поле ў правадніку індукуе ток (ток – гэта найчасцей струмень электронаў – у руху). Мы ведаем, што ў сістэме, напоўненай матэрыяй – газам, элементарнымі часцінкамі матэрыі, па меры ўзросту ўнутранай энергіі сістэмы расце яе хуткасць руху часцінак – напрыклад, - напр. пры падагрэве ўзору газу расце ягоная тэмпература, часцінка выконвае хуткія рухі – вагаюцца, сутыкаюцца, расце ціск на сценкі сасуда... З узростам тэмпературы сістэмы расце ягоная ўнутраная энергія, хуткасць руху часцінак, хуткасць хімічнай рэакцыі...
Тэмпература мае важны ўплыў на фізіялогію...

- Ну а што рабіць з уяўленнем Бога?

Тут – засноўваючыся на вышэй пералічаныя і іншыя факты – уяўленне такое, што да Прасторы-часе або «Усюды» апрыёры адбываюцца факты Сама-Мышлення або Сама-Свядомасці.
— карыстаючыся прыродазнаўчымі навукамі бліжэйшым для прыняцця з'яўляецца факт фізічнага – матэрыяльнага «матэрыялу» з якога пабудаваны Бог...
- Аднак, варта заўважыць, што ад Бога, у сілу вызначэння – мы ведаем, што называем фізічным, матэрыяльным, а што духоўным – У сілу вызначэння, a важнейшым з'яўляецца факт існавання, з'яўлення чагосьці, напрыклад, Свядомасці (Розумасвядомасці) – у адносінах да таго нечага назвы - акрэслення … - Гэтак і ёсць з Богам.
* Апроч таго, як ужо пісалася, існуе феномен свядомасці – невядома як могуць « у біялогіі» фізіка-хімічныя-біялагічныя працэсы «перафармавацца» у свядомасць у жывой Істоты...
- Калі ў Бога магчымы толькі свядомыя факты – у адрозненні ад напрыклад, фізічных або хімічных аналізаў – толькі лагічнае аналізаванне ў Розумасвядомасці, тады можа і для Госпада «першыя справы» застануцца зачыненымі.

Анджэй Юзаф Ян Тэнчар

* - трактоўка д-ра Анджэя Яксу-Квяткоўскага