Literatura Filozoficzna

Αντρέας Τέντσαρ

Πόζναν, 28.06.1989

«Π Ο Ι Ο Σ; - Τ Ι; - Ο Θ Ε Ο Σ…»

Εμφανίστηκε το πρόβλημα της αντίληψης του Θεού «μου»…

- Μήπως ο Θεός είναι γέρος με γενειάδα - που κρατάει στα χέρια του τη Γη;

- Μήπως ο Θεός είναι προσωπικός;

- Εδώ, σ’ αυτή την οπτική, ξέροντας – ίσως και οι Ύπατοι Αναγνώστες διαβάσανε στα «δικά μου» έργα – ότι η «επίγεια πραγματικότητα» διαδραματίζεται στην Κατανοητική Συνείδηση – αυτό είναι για το Θεό ή στο Θεό, ότι ο πολιτισμός είναι εφήμερος – μέσα στην ύπαρξη – ο Θεός δεν εμφανίζεται Προσωπικός.

Οι έννοιες, ορισμοί – στη γη, είναι αλήθειες ή γεγονότα συνείδησης: είτε υποκειμενικά – για το Θεό, είτε αντικειμενικο-υποκειμενικά ή, εάν δεν είναι χάρισμα στο Θεό, μπαίνουν σε συνδυασμό: υπόθεση – άποψη: εάν παρουσιάζεται αυτό – αυτό ακολουθεί αυτόν τον τρόπο (θετικές επιστήμες, φυσικές)… Οι ορισμοί «στον άνθρωπο» προέρχονται απ’ το Θεό, όπως οι αντιλήψεις, π.χ. η διαίσθηση της ομορφιάς – σχήματα, χρώματα, μουσική ή και το φαινόμενο – στη γη – όπως είναι η αγάπη…

-Έτσι λοιπόν οι αντιλήψεις, οι βεβαιότητες είναι απ’ το Θεό. Σ’ αυτήν την οπτική – σύμφωνα με τη σύγχρονη φυσική – τα μαγνητικά πεδία ή ηλεκτρομαγνητικά, το ρεύμα, τα βιορεύματα είναι υλικά. Με δίδαξαν – ότι ο άνθρωπος έχει «Ψυχή». Από παλιά θεωρούσαν ότι η «ανθρώπινη» σκέψη είναι ψυχική – κι εδώ, σύμφωνα με τις επιστήμες του καιρού μας: φυσική, χημεία, βιολογία, σχεδόν όλα μπορείς να τα μετρήσεις, καταγράψεις, να τα βάλεις σε καλούπια, αριθμούς, και η ανθρώπινη σκέψη θα εμφανιστεί με το βιορεύμα, που έρχεται χάρη στη διαφορά δυναμικών ανάμεσα στις εκτάσεις με διαφορετικές εντάσεις, π.χ. ηλεκτρολυτών, είναι λοιπόν βιορεύμα με λιγοστή ή μεγάλη ένταση – που μπορούμε να την μετρήσουμε, να την καταγράψουμε; Μένει όμως το φαινόμενο της συνείδησης…

Απ’ την επιστήμη της φυσικής, επίσης της χημείας και της βιολογίας ξέρουμε ότι το εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο στον αγωγό παράγει ρεύμα (το ρεύμα είναι σχεδόν ταχτικά μια ροή ηλεκτρονίων – σε κίνηση). Ξέρουμε ότι στη διάταξη της πλήρους ύλης – ας είναι και αέριο, στα μόρια στοιχειώδους ύλης, ανάλογα με την άνοδο της εσωτερικής ενέργειας της διάταξης, μεγαλώνει η ταχύτητα των μορίων – π.χ. στη θέρμανση του δοχείου με αέριο, μεγαλώνει η πίεση στα άκρα των δοχείων… Με την άνοδο της θερμοκρασίας μεγαλώνει η εσωτερική ενέργεια, η ταχύτητα των μορίων, της πίεσης και της χημικής αντίδρασης…

Η θερμοκρασία έχει βασική επιρροή στη φυσιολογία.

- Και μ’ αυτή την αντίληψη του Θεού;

Εδώ σύμφωνα με τα δεδομένα τα πιο πάνω ή και άλλα, η αντίληψη είναι τέτοια στη Χρονοέκταση ή «Παντού», apriori δημιουργούνται γεγονότα Αυτο – Διανοητικά ή Αυτο-Συνειδητά.

Με τη βοήθεια της φυσικής επιστήμης πιο εύκολα συλλαμβάνουμε το φυσικο-υλικό δεδομένο με το οποίο είναι φτιαγμένος ο Θεός…

- Και όμως, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι αυτό το γνωρίζουμε απ’ το Θεό – χάρη στον ορισμό – δηλαδή τι ονομάζουμε φυσικό-υλικό και τι πνευματικό… Χάρη στον ορισμό πιο βασικό εμφανίζεται το γεγονός της ύπαρξης, η παρουσίαση π.χ. της Συνείδησης (Συνείδηση-Νους) – απέναντι στο ονομαζόμενο – ορισμό … - Έτσι είναι με το Θεό.

Επίσης, όπως γράψανε, υπάρχει το φαινόμενο της Συνείδησης – δεν γνωρίζω πώς μπορούν – «στη βιολογία» - εξέλιξη φυσικο-χημικο-βιολογική να την μετατρέψουν σε συνείδηση στο ζωντανό πλάσμα…

- Εάν στο Θεό μπορετά είναι μόνο τα γεγονότα της συνείδησης – έξω απ’ τη διάκριση π.χ. αναλύσεις φυσικές και χημικές – μόνο η λογική ανάλυση στη Συνείδηση-Νου, ίσως λοιπόν για τον Κύριο «οι πρώτες υποθέσεις» να παραμένουν καλυμμένες…

(μετάφραση: Νίκος Χατζηνικολάου

επεξεργασία: Νίκος Γιαλλελής / ZofiaDambek – Giallelis)

Αντρέας Τέντσαρ Πόζναν, 20.07.1989

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ

Σκλάβος της κατανόησης

Δίνει υπόσταση στις δικές μου παραλογές,

-Δίνει υπόσταση με τις δικές μου παραλογές,

- Κι εμείς στις κομματιασμένες κ α τ α ν ο η τ ι κ έ ς σ υ ν ε ι δ ή σ ε ι ς,

Όπως στις σ υ ν ε ι δ η τ έ ς κ α τ α ν ο ή σ ε ι ς του κβάντουμ.

Άτομο ονειρόπλαστο,

Η ψυχή «μου» ανήκει στον Κύριο.

Αλλαγή η εξέλιξη.

Σαν την εκσπερμάτωση του αγοριού.

Η ύπαρξή του ζωντανή ή ατελείωτη;

Η ύπαρξη είναι από κάποιον γεννημένη;

- Έχει άρα καρδιά;

- Ή μήπως υ π ε ρ β ά λ λ ε ι

Και η διπλή συνείδηση

Τα πλάνα της προδίνει;

Εδώ πρέπει να προσθέσουμε:

Είμαι, μήπως ξέρω – ότι είμαι,

Βλέπω – μήπως ξέρω ότι βλέπω

Και με τη «δική μου» τη συνείδηση της κατανόησης,

Μπροστά στον Κύριο «ντρέπομαι».

(μετάφραση: Νίκος Χατζηνικολάου, επεξεργασία Νίκος Γιαλλελής)

Αντρέας Τέντσαρ

Πόζναν, 22.04.1990

1«Ο Φαραώ και ο δούλος»

- Το σημερινό ανάγνωσμα από την πρώτη επιστολή του Αποστόλου Πέτρου μας αποκαλύπτει: και «πιστεύοντες δὲ ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ δεδοξασμένῃ, κομιζόμενοι τὸ τέλος τῆς πίστεως ὑμῶν, σωτηρίαν ψυχῶν».

- Κατά τη διάρκεια της χτεσινής τηλεοπτικής μετάδοσης του προσκυνήματος της Αυτού Αγιότητας Πάπα Ιωάννη – Παύλου Β΄ στην Τσεχοσλοβακία, είδαμε ανθρώπινα πλήθη: μοναχές, απλούς ανθρώπους και άλλους.

- Είχαν το βλέμμα τους καρφωμένο στον Πάπα σαν να ήταν ο Θεός. – Δεν είναι υπερβολή αυτό;...

Κύριος ο Θεός: ουρανού, Γης, ανθρώπων, φέρνει επί της Γης τις δικές του παραλογές.

- Ενίοτε – φαίνεται και από τα τηλεοπτικά πλήθη – όταν ο άνθρωπος χάνει ελπίδα και σκοπό, ενεργεί όπως ο χωρικός – δούλος στον «Φαραώ» του Μπόλεσλαβ Πρους. – Γιατί όταν εκείνος, μετά από πολυετή εργασία, ολοκλήρωνε – σχεδόν εντελώς – το αρδευτικό κανάλι που έσκαβε, έχοντας σκοπό να ανταμειφθεί με μια ανακήρυξή του σε ελεύθερο, οι στρατιώτες, με εντολή του Ραμσή, κάλυψαν ξανά το σκάμμα για να περάσουν από πάνω του – κι εκείνος απαγχονίστηκε...

- Ένας υπουργός είναι ο πρώτος υπηρέτης που εκπληρώνει το θέλημα του Θεού – την ανάγκη και το θελήμά του. Αυτή η ανάγκη και το θέλημα επί της Γης, ως προς την εκκλησία, είναι αυτά τα εκατομμύρια.

- Γιατί η εκκλησία «από τη φύση της» καλείται να κηρύξει το Ευαγγέλιο: στους πτωχούς τω πνεύματι, στους φτωχούς, στους υποφέροντες και τους ταπεινούς.

- Και τα εκατομμύρια, τα πλήθη; Μάλλον είναι διαδηλώσεις – υπάρχουν λοιπόν στ’ αλήθεια; - το μέγεθος της διανοητικής ικανότητας του Κυρίου, η διανοητική ικανότητά Του, διατυπωμένη σε πλήθος ανθρώπων, στα επιτεύγματα της Επιστήμης και της Τέχνης που εναλλάσσονται.

- Υπάρχει στη φιλοσοφία προφανώς το αδιάβατο του «εαυτού - εγώ».

- Μάλλον λόγω της άγνοιας και της απουσίας αντιληπτικής ικανότητας έριξαν «μάγισσες» στην πυρά, έκαναν θρησκευτικούς πολέμους και σφαγές (πχ η Νύχτα των Ουγενότων – Αγίου Βαρθολομαίου) και λοιπές εκδηλώσεις του «δικού μας» αιώνα).

- Από άγνοια, από έλλειψη νοήματος, κατανόησης – ήταν όμως θέλημα Κυρίου...

Η μοναχή δεν είναι καρδινάλιος...

- Όμως κανείς δεν είναι «το Άλφα και το Ωμέγα».

- Και η πολυπλοκότητα παραλλαγών στον Κύριο είναι τεράστια...

- Επειδή αυτό είναι ο Θεός...

- Γι αυτό, παίρνοντας από την πολωνική εθνική παράδοση, ας είμαστε ανεκτικοί, να μη σκοτώνουμε μόνο και μόνο, επειδή κάποιος είναι διαφορετικός, επειδή η προσέγγισή του δεν ταιριάζει με τη δική μας θέση, επειδή είναι διαφορετικός.

- Ίσως όλες οι επίγειες παραλλαγές έχουν δοθεί από το Θεό και είναι στο Θεό – στην κατανοητική συνείδηση...

- Και είναι αυτές πολλές – Γιατί αυτό είναι ο Θεός...

- Ο Κάρολος Δαρβίνος φέρεται να είπε κάποτε: «Ο Θεός μας δεν ήταν ένας οκνηρός Θεός»...

- Αν η επίγεια πραγματικότητα βρίσκεται στην κατανοητική – συνείδηση, τότε ο Θεός έχει το δικαίωμα να σκοτώνει π.χ. σε στρατόπεδα συγκέντρωσης – γιατί αυτά είναι κατασκευάσματα, αποκυήματα του νου, σαν «εικόνες σκληρότητας»... στην αυθυπαρξία του εαυτού - γι’ Αυτόν.

- Μόνο τι κάνουμε μ’ αυτόν τον πόνο...

Ανδρέας Ιωσήφ Ιωάννης Τέντσαρ

(Μετάφραση: Νίκος Γιαλλελής, ZofiaDambek – Giallelis)

Poznań, 26 de febrero de 1999

La Verdad vs. la Verdad – II

Subtítulo “Término vs. término vs. idea..."

La piedad, la misericordia, el amor son términos que "se” atribuyen a la relación Dios-hombre. Es posible que éstos sean "términos puros”.

Si es que el hombre existe en la Razón Absoluta, si ha sido ideado en el Pan-intelecto, si reside en la Razón Consciente - entonces (el hombre) es un ente intelectual, algo como espiritual. Quién, si no Dios, sabe cómo fue creado el hombre y cómo sigue siendo creado en cada momento (con unas pequeñas variaciones o diferencias). La piedad, la misericordia, el amor en la relación Dios-hombre es un tipo de convención científica. Quizás, si es que la "realidad terrenal" está comprendida en la Razón Consciente, no se pueda hablar de los sentimientos que Dios alberga hacia el hombre. Es posible que el Señor trate la "realidad terrenal" de manera no tanto instrumental, pero automática. En la medicina, por ejemplo, en las revisiones periódicas se realizan primero exámenes básicos, rutinarios (se realizan cada vez), y luego, si es necesario, se pasa a los exámenes específicos (adicionales). Quizás esto sea la rutina (el trabajo) puramente intelectual del Señor -> "El Faraón y el Esclavo"- abril 1990

Dios tiene derecho a crear cosas terribles, como las atrocidades de Verdón, de Stalingrado o de los Campos Salvajes (Loca Deserto) - porque tales cosas se desarrollan sólo en la Razón Consciente -> "Viejo Platón", junio 1989- (otros son, por ejemplo, la lepra, los tumores, el SIDA). Quizás el Señor es un Dios bueno - "vuestros caminos no son mis caminos” - y "por sus frutos los conoceréis" ("El Señor es un Dios celoso"). Pero quizás en casos especiales, como por ejemplo en la

variante de Jesucristo, haya más atención, trabajo intelectual de Dios. Una canción de los devotos dice que Jesús fue esperado durante 4 mil años y que después de su Ascensión a los cielos pasaron casi 1970 años terrenales - entonces esta variante se repite (se entrelaza) siempre a lo largo de toda la historia humana (según el calendario judío). Si para el Señor la eternidad es un momento (es una variante), entonces la ocupación del Señor - Él lo sabe todo (Eternidad y Todo en su sentido literal] (porque el Señor sabe lo que pasará "en la Tierra" con mucha antelación) consiste en entrelazar variantes (meandros) - un trabajo puramente intelectual - puede que no haya lugar para los sentimientos. Si el hombre es una Idea proyectada y transformada (por ejemplo en imágenes) - en el "Fuero Interior”, “algo como sombras", como en la película de Kurosawajy por ejemplo "El viejo Platón"), entonces Dios puede hacer con el hombre lo que quiera, sin, por ejemplo, sentimiento de culpa. "¿Y es qué tiene corazón" - "Sobre el Señor" - marzo 1982 y a lo mejor la exclamación juvenil "a lo mejor exagera..." - y eso sin signo de interrogación - cuánto se puede soportar, aguantar. Y quizás mejor sería si apareciera un signo de interrogación.

Se podría añadir a este artículo un subtítulo más - "Sobre el Señor - II".

Como puede ver, Su Santidad, no hay en este Texto nada nuevo. ("Sobre el Señor” - 82, "El Viejo Platón - 89, "El Faraón y el Esclavo" - 90). Pero quizás era necesario articular los contenidos arriba mencionados.

Andrzej Tęczar

Traducción: Maria de Saxe Drucki-Lubecki; verificación: María Schneider

Andrzej Tęczar

Poznań, 29 de diciembre de 1991

" Quien ? - Que ? - es Dios..."

Apareció el problema de "imaginarse" a Dios Es Dios un anciano con barba - sosteniendo en sus manos la tierra?

- Es Dios personal ?

- Mirando en esta óptica - que pueden los altos lectores leer en "mis" obras - que la "realidad terrestre" se juega en la conciencia - racional - esto es en Dios o al lado de Dios, que la civilización es efímera - yaciendo en el Ser, Solo - hacer "se", - pensando - si Gran, o Panto, o - Solo - Conciencia cuales atributos son estados - Solo Concientizadores, Dios no aparece como Dios personal.

Las ideas, las definiciones - en la tierra son verdades, o hechos concientizados: o subjetivos - para Dios, o objetivo subjetivos y si no son dados a fundamentan en el sistema, principio - tesis: si se presenta esto entonces sucede esto (ciencias exactas y naturales)..

Las definiciones "en el hombre" proceden de Dios, así como la imaginación o p.ej. el sentido de belleza - forma, color, música, o también el fenómeno - en la tierra - como es el amor.

- Así pues las imaginaciones o convencimientos dados son, por y de Dios. En esta óptica - de acuerdo con la física contemporánea - los campos magnéticos o electromagnéticos, corriente eléctrica, biocorrientes, son materiales.

Se me enseñó que al hombre se le ha concedido ".Alma" Anteriormente se creyó que el pensamiento "humano" es espiritual y aquí en la luz de la ciencia contemporánea como: física, química, biología casi todo se puede medir, registrar, concebir en fórmulas o números, y el pensamiento "humano" se presenta con biocorrientes que circulan como resultado de las diferencias potenciales entre los campos o diferencias de concentración por ejemplo de electrolitos, si es que hay corrientes de mayor o menor concentración - posibles de medir o registrar; queda sin embargo el fenómeno de conciencia...

De la ciencia cual es física y también química y biología sabemos, que los campos magnéticos variables en conducción inducen corriente (corriente - es sobre todo como flujo de electrones - en movimiento ). Sabemos, que en el sistema cargado de materia - aunque sea de gas, de panículas elementales de la materia, a medida que aumenta, la energía interna del sistema aumenta la velocidad de movimiento de las partículas por ejemplo al calentar una muestra de gas aumenta su temperatura y las partículas realizan movimientos más rápidos - vibran, se chocan, aumenta la presión en las paredes del recipiente. Con el aumento de la temperatura en el sistema crece la energía interna, la rapidez de movimiento de las partículas, presión, la velocidad de las reacciones químicas...

La temperatura tiene influencia fundamental en la fisiología

- ¿Y qué con la imagen de Dios ?

Aquí - apoyándose en los hechos arriba mencionados y otros, la imagen es así, que : en Espacio- tiempo o en "Todas partes" a priori suceden hechos Solo - Auto - Pensativo o Solo-Auto- Cociencitivo.

- Alimentándose de las ciencias naturales, más cercanos a la recepción son los hechos físicos, materiales de los cuales está construido Dios,..

- Sin embargo hay que notar, que de Dios - A fuerza de definición sabemos lo que llamamos material físico y que espiritual... - A fuerza de definición, más importante parece ser el hecho de la existencia, presentación de algo por ejemplo Conciencia (conciencia-razón) - que la denominación - definición, con relación a este algo... Así es con Dios.

* Además como se escribió existe el fenómeno de Conciencia - no se sabe como "en biología" pueden - los procesos fisico-químico-biológicos transformar "se" en conciencia en el Ser vivo..

- Si en Dios son posibles sólo los hechos conscientes - en diferencia con por ejemplo los análisis físicos o químicos - el análisis lógico en la Conciencia-racional, quizás para El Señor "los primeros asuntos" quedan recubiertos.

Andrzej Józef Jan Tęczar

Traducción: Leoncio Eduardo Sánchez Tamawiecki - María Schneider