Literatura Filozoficzna

                                                                                                                                 Poznań, dnia 1989-06-28
                                                   „Stary Platon...”

- Jak Jego Świętobliwość z pewnością wie, nie studiowałem Platona. Ogólny zarys Jego filozofii zarysowano mi +/- w 1970, może 1971 roku na pierwszym roku Wydziału Chemii Politechniki Poznańskiej.
- Jak Jego Świątobliwość może wie, Uczelni nie ukończyłem.
- Wiem, że Mistrz w Grecji miał głosić, iż człowiek ogląda jedynie i d e e, jakby cienie w jaskini, gdy odwrócony jest tyłem do Słońca. - Więc człowiek poznaje, ogląda jedynie i d e e ...
- Jeżeli Bóg to Byt: - Samo - Się - Myślący, Rozum Absolutny, Rozumoświadomość, „konwencje naukowe", „ziemskie życie", to wykwity - wspaniałe osiągnięcia PAN - INTELEKTU. W rozumie powstały idee, konwencje naukowe, np.: astronomia, paleontologia, antropologia, geologia, medycyna, chemia, filologia, religie - choć te ostatnie może należałoby ustawić na czele.
- Widać, że Bóg ma zdolność t r a n s f o r m a c j i, przeistaczania idei, konwencji naukowych w np.: o b r a z y, wyobrażenia, poglądy, które ulegają p r oj e k c j i do J a ź n i. Następuje swoiste p o d s t a w i a n i e treści do Jaźni. - W chemii istnieje pojęcie s u b s t y t u c j i (np. nukleofilowej) tj. podstawianie konkretnych grup atomów do większej całości, przy czym powstaje nowy związek. Tak więc poglądy, „obrazki", wyobrażenia, podstawiane są siłą woli i zdolności Pana do Jaźni.
Idee podlegają transformacji (np. w obrazy) i projektowane do Jaźni. Do Świadomościorozumu podstawiane są konkretne treści, czy wyobrażenia, które uprzednio wykoncepowane były w drodze Rozumowej.
- Istnieje tu jeszcze jedna zasadnicza sprawa:
Stary Platon prawdopodobnie wiedział, że człowiek istnieje niejako obiektywnie, samodzielnie.
W tej tu optyce człowiek nie jest podmiotem, lecz został również wyimagowany i siłą woli Stwórcy umieszczony w Jego Jaźni, czyli istnieje subiektywnie.
- Względem Boga - i w Nim.
Țakże w „przypadku Człowieka", następuje projekcja idei „o człowieku" do Jaźni, umieszczenie go w Rozumoświadomości - tak, jak multum innych treści. Treść treści nie jest równa - wyobrażenie nie równe obrazowi, obrazek nie równy prostej myśli. W I D M O Ś W I A D O M O Ś C I O W E „u pojedynczego człowieka" jest nader misterne i skomplikowane - a zróżnicowane. Jedne treści ugruntowane są bardzo głęboko - pewność, przekonanie, inne są bardzo ulotne, a mogą być silne - np. indukcja stanów seksualnych, inaczej jest gdy „człowiek wie" - że widzi, inaczej gdy wie - że słyszy, czy czuje.
- Jawi się wyobrażenie o b r a z u z t w a r d o ś c i ą -w świadomości. - Jak pisałem WIDMO ŚWIADOMOŚCIOWO-ROZUMOWE, do którego przypisany jest pojedynczy człowiek jest nader skomplikowane, złożone i zróżnicowane, np. co do głębokości, przekonania, natężenia, napięcia, tego, co jak się potocznie przyjmuje „rejestrują zmysły".
T r a n s f o r m a c j a idei np. obrazy.
-I c a s u s: również człowiek jest wyimaginowany, tkwi w Jaźni - nie jest podmiotem, istnieje subiektywnie d I a   B o g a   i   u   B o g a.
- Stary Platon - Arystoteles - Kant - Tęczar.
Z przyjemnością powyższe Jego Świętobliwości przedstawiając

Andrzej Tęczar

Andrzej Tęczar                                                    Poznań, dnia 29-12-1991 r.

                  „Kto? - co? - to Bóg...”

Pojawił „się" problem wyobrażenia „sobie" Boga.-
Czy Bóg to Starzec z brodą - trzymający rękach ziemię? -
- Czy Bóg jest Osobowy?
W tej tu optyce wiedząc - co może i Wysocy Czytelnicy czytali w „moich” utworach - że „zemska
rzeczywistość" rozgrywa „się” w Rozumoświadomości – tj. w Bogu, czy u Boga, że cywilizacja
jest efemerydą – tkwiącą w Bycie Samo - Się - Myślącym, Wielko, czy Pan - Samo - Się - Świadomym, którego atrybutem są stany Samo - Bóg nie jawi się Bogiem Osobowym... Pojęcia, definicje – na ziemi, prawdami, faktami świadomościowymi: bądź subiektywnymi
- dła Boga, bądź obiektywno-subiektywnymi i jeżeli nie gą Bogu dane, zasadzają się na układzie:
założenie - teza: jeśli występuje to - to następuje to (nauki ścisłe, przyrodnicze)...
Definicje „u człowieka”pochodzą od Boga, tak jak wyobrażenia, czy np. poczucie piękna - kształty,
barwy, muzyka, czy też fenomen – na ziemi - jaką jest miłość....
- Tak więc wyobrażenia, czy przekonania dane są od Boga W tej tu optyce - zgodnie z fizyką współczesną – pola magnetyczne czy elektromagnetyczne, prąd elektryczny, bioprądy są materialne.
Nauczano mnie – że człowiek obdarzony jest „Duszą”. Dawniej sądzono, że myśl „ludzka" jest
duchowa - a tu w świetle Współczesnych nauk: fizyki, chemii, biologii niemal wszystko można
zmierzyć, zarejestrować, ująć wzorem czy liczbami, a myśl *ludzka" jawi się bioprądem płynnącym na skutek różnicy potencjałów między obszarami o różnych stężeniach np. elektrolitów, jest
bioprądem o niniejszym, czy większym natężeniu - możliwym do zmierzenia, czy zarejestrowania;
pozostaje jednak fenomen świadomości...
Z nauki jaką jaką jest fizyka, a także chemia i biologia wiemy, że zmienne pole magnetyczne w
przewodniku indukuje prąd (prąd - to najczęściej strumień elektronów - w ruchu). Wiemy, że
w układzie wypełnionym materią - choćby gazem, cząstkami elementarnymi materii, w miarę wzrostu energii wewnętrznej układu rośnie szybkość ruchu cząstek - np. przy podgrzaniu próbki gazu rośnie jego temperatura, cząstki wykonują szybsze ruchy - drgają, zderzają się, rośnie ciśnienie na ścianki naczynia... Ze wzrostem temperatury układu rośnie jego energia wewnętrzna, szybkość ruchu cząstek, ciśnienie, szybkość reakcji chemicznej...
Temperatura ma zasadniczy wpłw na fizjologię...
- A cóż z wyobrażeniem Boga?
Tu – w oparciu o fakty w/w i inne, wyobrażenie jest takie, że w Czasoprzestrzeni lub „Wszędzie”
a priori zachodzą fakty Samo - Się – Myślowe lub Samo - Się - Świadomościowe.
— posiłkując się naukani przyrodniczymi bliższym odbiorze jest fakt fizycznego - materialnego „materiału” z którego zbudowany jest Bóg...
- Jednakże należy zauważyć że to od Boga - na nocy definicji - wiemy co nazywany fizycznym
materialnym, a co duchowym- Na mocy definicji, a ważniejszym wydaje się fakt istnienia, występowania czegoś np. Świadomości (Świadomościorozumu) - w stosunku do tego czegoś nazwania – zdefiniowania… - Tak jest z Bogiem.
* Ponadto jak pisano istnieje fenomen świadomości - nie wiadomo jak mogą - „w biologii" – procesy fizo-chemiczne-biologiczne przekształcić „się" w świadomość u Istoty żywej...
- Jeżeli u Boga możliwe są tylko fakty świadomościowe – w odróżnienieu od np. analiz fizycznych
czy chemicznych - tylko analizowanie logiczne w Świadomościorozumie, to może i dla Pana „sprawy pierwsze" pozostaną zakrytymi.

Andrzej Józef Jan Tęczar

Andrzej Tęczar                          Poznań, dnia 1991.08.03

                              „Prawda a prawda...”

— W „ziemskiej rzeczywistości” prawd obiektywnych — „dła człowieka" jest chyba mało. Na pewno prawdą — obiektywną jest fakt istnienia Boga
— Posiłkując „się" treściami z wiersza pt. „O Panu”, czy prozy pt. „Stary Platon...”, można wykazać, że Bóg istnieje niejako niezależnie od człowieka — tj. Bóg bez człowieka jest do pomyślenia.
Prawdą obiektywną jest chyba zdolność Pana do myślenia konieczność zachodzenia procesów myślowych — bądź stanów świadomościowych (u Pana). Prawdą obiektywną i jednocześnie subiektywną względem Boga np. wydają się cechy Pana: fakt i zdolność transformacji i projekcji idei, pojęć w np.: obrazy i pojęcia wyobrażeniowe, „umieszczane" w Jaźni (u Pana) — tj. tam, gdzie "rozgrywa się" "ziemska rzeczywistość”.
Podobnie w tej kategorii może można by umieścić fakt powinowactwa "psyche Pana” do koloru czerwonego — wojny, rzezie, operacje chirurgiczne, fizjologia kobiety
— Biblia mówi często, że: coś się Panu p o d o b a … . Cała gama doznań artystycznych wykazana jest np.: przy budowie "Arki Przymierza” - to piękno, sztuka, ale i rzemiosło — technologia wykonania detali Arki.
- We „Faraonie i Niewolniku” napisano: "ogrom zdolności intelektualnych Pana, Jego potencjału
intelektualnego, wyrażonego w ilości ludzi, osiągnięciach Nauki i Sztuki i ich przeplatanu „się” ...
—Dotychczas pisano (-łem) głównie o Sztuce. Ale przecież jest inna dziedzina: Matematyka, Fizyka, Technika, które jw. „przeplatają się” ze Sztuką — np. Chemia. Nauki ścisłe z wykorzystaniem Matematyki ujmują "zjawiska fizyczne” — we wzory — matematycznie wrażone prawidłowości które są powtarzalne. — Począwszy od „najzimniejszych obszarów Fizyki" np. wzory na ciepło P.Debye'a — po obszary gwiazd i kwazarów', od wielkości "stałej Plancka”, czy "iloczynów rozpuszczalności" (np. HgS) — po odległości Kosmiczne (mld’y lat świetlnych) — no i przecież nie ma liczby najmniejszej, lub największej — bo do pomyślenia jest utworzenie liczby o „1" większej lub mniejszej ( — na lewo od liczby „0” — aż do zmęczenia. — Ciekawą nauką jest Chemia, gdzie „własności" substancji połączone są w np. klasycznej analizie jakościowej z barwą związku chemicznego np. rodanek żelaza         Fe(SCN)3 siarkocyjanek Fe+3 'siarczki cyny, antymonu, bizmutu (kolory), a to ujmowane bywa we wzory matematyczne... (matematyczne modele budowy atomu, całkowe zapisy reakcji chemicznych, stereoskopia i budowa ciała stałego — a własności).

— Przy pomocy komputerów wykonuje *się” modele matematyczne "zjawisk w jądrach atomo-wych i obliczanie trajektorii lotów kosmicznych: np. „Pionier”, czy załogowych np. Armstrong na księżycu.
— „osiągnięciach Nauki i Sztuki i ich przeplataniu się”… - u Pana.
Klasyczną nauką opartą na "u z n a n i u” jest medycyna.
— Klasyczna metodyka to leczenie objawowe, ale tak - czy inaczej, tj. przy wykorzystaniu aparatury, komputerów (tomografy, echo — kardiografy itp.) — wszystko to osiąga ś w i a d o m o ś ć (powiedziałbym ludzką). Ostatecznie Pan stwarza stan świadomościowy, który u p e w n i a , czy stwierdza, że dany stan, to jest to — prawidłowe, zgodne ze sztuką (lekarską). Ale to nie wszystko np. w Psychiatrii występują tzw. reakcje uboczne, nawet cudy.
Prawda występuje w gałęzi nauki jaką jest Prawo. Jeżeli zeznania 2 lub 3 świadków są zgodne z uprzednio występującymi faktami w życiu. mówimy, że mówią prawdę.
Konwencje naukowe w oparciu o przemyślenia lub a n a l i z y    ś w i a d o m o ś c i o w e u Pana — w Jaźni jako "ziemskie życie". Nie powstało to od razu — co najmniej 6 tysięcy lat i z uwagi na wielkość, ilośc, różnorodność, uwikłanie (przeplatanie "się”) nie jest „dla” a i „u” wielu ludzi oczywiste...
— Można zauważyć, że „ziemskie życie" najprawdopodobniej jest u Pana „z” góry przygotowane i chyba "tu na ziemi” wszystko jest w 100% a priori. Tezę tę potwierdza analiza logiczna w próbie ujęcia omnipotencjalnego.
— Țak wiec problem prawdy ująłbym tak:
— występują prawdy obiektywne i subiektywne;
— obiektywne to te — które dotyczą istnienia i cech Pana częściowo;
— częściowo dotyczące cech Pana i „ziemskiej rzeczywistości" — tej. ziemskiego życia i konwencji naukowych powstałych u Pana — to prawdy subiektywne, zasadzające się też na układzie: założenie — teza: jeżeli występuje to — to następuje to.
— Każda dziedzina życia, Nauki, Sztuki, Techniki ma "swoje” Arkana
— z zgóry przygotowane przez i u Pana — którymi „się kieruje".
— Jeżeli człowiek nie cierpi (długotrwale), może jak choćby św. Augustyn podziwiać Dzieło Pana.
j— Można jednak zauważyć, że nie wiadomo, czy Pan istniał zawsze i procesy: bądź to myślowe, bądź Wielko — czy Panświadomościowe istniały zawsze, czy miały początek...
Prawdziwą jest chyba jednak teza głoszona przez Immanuela Kanta, że „następuje rozwój...”

                           Andrzej Józef Jan Tęczar

        A slave of reasoning

The lords privileged * act through energy.
Probabiy there is great autonomy.
The principle: yet another alternative.

* words of certain doctor.

Polish by: Dziodzia Feinfinger
Translated by: Zbigniew Nadstoga

                  „Prawda a prawda — Il"
podtytuł   „Pojęcie a pojęcie a idea.."

Litość, miłosierdzie, miłość to pojęcia które przypisuje „się" w relacji
Bóg — człowiek... — Być może są to „pojęcia czyste".
Jeżeli człowiek istnieje w Rozumie Absolutnym, jest wyimaginowany
w Panintellekcie, tkwi w Świadomościorozumie — to człowiek jest bytem
intellektualnym — jakby duchowm. Któż jak Bóg wie w jaki sposób człowiek został
stworzony i jest stwarzany „niejako” w każdej sekundzie (- z małymi różniczkami lub
różnicami). Zlitowanie, zmiłowanie, miłość w relacji Bóg — człowiek to pewna
konwencja (naukowa). Być może — jeżeli „ziemska rzeczywistość” tkwi w
Świadomościorozumie — nie można mówić o afektach Boga do człowieka. Być może
nie ma racjonalnych przesłanek na uczucia na linii Bóg — człowiek. Być może Pan
traktuje „ziemską rzeczywistość” nie tyle instrumentalnie, co rutynowo. W medycynie
np. przy badaniach okresowych przeprowadza „się” badania podstawowe — rutynowe
(- każdorazowo), a potem w miarę potrzeby specjalistyczne (dodatkowe). Być może
jest to działalność (praca) Pana czysto umysłowa „Faraon i niewolnik...”
kwiecień 1990 r.
Pan Bóg ma prawo stwarzać straszne rzeczy np. Verdun, Stalingrad, Dzikie Pola —
bo rozgrywa się to tylko w „Świadomościorozumie” „Stary Platon...” czerwiec 1989
r. (Inne — np. trąd, nowotwory A.I.D.S). — Być może Pan jest dobry — „moje drogi nie
są waszymi drogami" — a „poznacie drzewo po owocu.” („Pan jest Bogiem
zazdrosnym”). — Być może w szczególnych przypadkach np. wariancie — Jezus
Chrystus istnieje u Pana uwaga, praca intellektualna. Pieśń nabożna mówi,
że Jezus był 4 tys. lat wglądany i po Wniebowzięciu minęło prawie 1970 lat
ziemskich . Więc wariant ten przewija się (przeplata) przez dzieje człowieka cały
czas (wg Kalendarza žydowskiego). — Jeżeli u Pana wieczność jest jedną chwilką
(jedna taka możliwość) — to zajęcie Pana — wie On wszystko ( - w dosłownych
znaczeniach Wieczność i Wszystko) ( - bo Pan wie z pewnością co będzie „na ziemi”
z dużym wyprzedzeniem) — polega czysto na przeplataniu wariantów (meandry) —
praca czysto intellektualna — być może nie ma miejsca na uczucia. Jeżeli człowiek to
idea projektowana i przetransformowana (w np. obrazy) — w „Jaźni”, „jakby cienie” —
np. w filmie Kurosawy (np. „Stary Platon..." ) to Pan Bóg może zrobić z człowiekiem
co chce — bez np. poczucia winy. „-l czy ma serce" — Panu” — marzec 1982 i może
młodzieńczy wykrzyknik „a może przesadza..." — i to bez znaku zapytania — ile można
znieść, "trzymać. — A lepiej by było żeby był znak zapytania.
Można by do tego artykułu dodać jeszcze jeden podtytuł : „O Panu — Il".
- Jak wasza Świątobliwość widzi nie ma w tym Texcie nic nowego („O Panu . — '82, „Stary Platon..." — '89, „Faraon i Niewolnik...” - '90).
Może jednak należało te (w/w) treści wyartykułować.
Napisano: m. Poznań, 26 lutego 1999

Andrzej Józef Jan Tęczar.