Stary Platon (grecki)

Αντρέας Τέντσαρ

Πόζναν, 28.06.1989

«Ο ΓΕΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ»

Όπως ο Αγιότατος σίγουρα θα ξέρει, δεν σπούδασα τον Πλάτωνα. Το γενικό περίγραμμα της φιλοσοφίας του μού το περιγράψανε περίπου το 1970, ίσως το 1971 στον πρώτο χρόνο στη σχολή Χημείας στο Πολυτεχνείο του Πόζναν.

Όπως ο Αγιότατος ίσως γνωρίζει, δεν τελείωσα τις σπουδές.

Ξέρω πως ο αρχιμάστορας από την Ελλάδα είπε ότι ο άνθρωπος βλέπει μόνο τις ι δ έ ε ς, όπως τις σκιές στη σπηλιά, γυρισμένος πισώπλατα στον ήλιο. – Λοιπόν ο άνθρωπος γνωρίζει, βλέπει μόνο τις ιδέες…

Εάν ο Θεός είναι η ύπαρξη Αυτο – Σκεπτόμενος, Απόλυτο – Μυαλό, Κατανοητική – Συνείδηση, «επιστημονική σύμβαση», «επίγεια ζωή», αυτό το γέννημα – θαυμάσια ουσία ΠΑΝ – ΝΟΗΣΗΣ. Στο μυαλό δημιουργήθηκαν οι ιδέες, επιστημονικές συμβάσεις, π.χ. αστρονομία, παλαιοντολογία, ανθρωπολογία, γεωλογία, ιατρική, χημεία, φιλοσοφίες, θρησκείες – αν και τα τελευταία έπρεπε να τα βάλουμε στην αρχή.

Φαίνεται ότι ο Θεός έχει την ικανότητα μ ε τ α τ ρ ο π ή ς, μεταφέροντας τις ιδέες, επιστημονικές συμβάσεις, π.χ. σε ε ι κ ό ν ε ς, εικασίες, γνώμες, που υπόκεινται σε π ρ ο β ο λ ή αυθυπαρξίας. Έπεται η ιδία ατομική αναπλήρωση του περιεχομένου της αυθυπαρξίας – Στη χημεία υπάρχει η έννοια της υποκατάστασης (π.χ. νουκλεοφύλλωσης), δηλαδή μεταφορά συγκεκριμένων ομάδων ατόμων στην ολοκλήρωση, κι έτσι επέρχεται μια νέα ένωση. Έτσι λοιπόν οι γνώμες, οι «εικόνες», τοποθετούνται με δύναμη βούλησης και δεξιότητα του Κυρίου προς την αυθυπαρξία.

Οι ιδέες υπόκεινται σε μετατροπή (π.χ. σε εικόνες) και προβολή στην αυθυπαρξία. Στη συνειδητή κατανόηση τοποθετούνται συγκεκριμένα νοήματα ή εικασίες, που νωρίτερα τα προσχεδιάσανε μέσω της Λογικής.

Υπάρχει εδώ ένα άλλο βασικό θέμα: ο Γέρος Πλάτων πιθανώς να ήξερε ότι ο άνθρωπος υπάρχει αντικειμενικά, ανεξάρτητα. Σ’ αυτή την οπτική ο άνθρωπος δεν είναι υποκείμενο, παρά δημιουργήθηκε επίσης από τη φαντασία, και, με δύναμη βούλησης του Δημιουργού του, βάλθηκε μέσα στην Υποκατάστασή του, υπάρχει λοιπόν υποκειμενικά – σχετικά με το Θεό – και Μέσα του.

Επίσης στην «περίπτωση Ανθρώπου» ακολουθεί η προβολή της ιδέας «για τον άνθρωπο» στην Υποκατάσταση, τοποθετώντας αυτό στην Κατανοητική – συνείδηση, όπως πολλά τέτοια περιεχόμενα. Το ένα περιεχόμενο δεν είναι το ίδιο με το άλλο περιεχόμενο, η αντίληψη δεν μοιάζει με το σχέδιο, το σχέδιο δεν μοιάζει με την ευθεία σκέψη. Το Φ Α Σ Μ Α Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η Σ «στον ατομικό άνθρωπο» είναι τελείως λεπτό ή μπερδεμένο κι όμως διαφοροποιημένο. Μερικά περιεχόμενα είναι στέρεα πολύ βαθιά – σιγουριά, βεβαιότητα, άλλα είναι πολύ εφήμερα κι όμως μπορούν να είναι δυνατά – π.χ. επαγωγή σεξουαλικής κατάστασης, αλλιώς είναι, όταν «ο άνθρωπος ξέρει» - οτι βλέπει, αλλιώς όταν ξέρει οτι ακούει ή νιώθει.

Εμφανίζεται η αντίληψη του σ χ ε δ ί ο υ μ ε τ η σ κ λ η ρ ό τ η τα α στη συνείδηση. – Όπως έγραψα το Φ Α Σ Μ Α Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η Σ Λ Ο Γ Ι Κ Ο Υ στο οποίο γραμμένος είναι ο ατομικός άνθρωπος, είναι περίπλοκο, σύνθετο και διαφοροποιημένο, π.χ. στο βάθος, στην πεποίθηση, ένταση, αυτό που συνηθισμένα λένε «εγγραφή αισθήσεων».

Η Μ ε τα ά δ ο ση της ιδέας π.χ. σε εικόνες.

Και υ π ό θ ε σ η: το ίδιο και ο άνθρωπος είναι νοητική γέννηση, είναι μέση στην αυθυπαρξία – δεν είναι υποκείμενο, υπάρχει υποκείμενος για το Θ ε ό και στο Θ ε ό.

Γέρος Πλάτων – Αριστοτέλης – Καντ – Τέντσαρ.

Με χαρά τα πιο πάνω τα παρουσιάζω σε σας Αγιότατε!

(μετάφραση: Νίκος Χατζηνικολάου

επεξεργασία: Νίκος Γιαλλελής / ZofiaDambek – Giallelis)